Tag: Sex

Geplaatst op

Gamma, de ultieme sex

Vandaag was ik bij de Gamma. Ik ben zo’n klusser die volkomen onplanmatig in een opwelling aan iets begint, met als gevolg dat je honderdduizend keer terug naar de bouwmarkt moet omdat nét dat ene boortje breekt, of dat je verkeerd de plaat opgemeten hebt, of omdat je de 5 liter pot paarse  “laat ik eens wat aparts doen” muurverf bij het openmaken over het hoogpolige tapijt hebt gedonderd. Ik stap ook altijd achteruit op een deksel waar verse verf aan zit, en wandel daarna het halve huis door, en ik ben natuurlijk altijd van alles kwijt, terwijl ik toch écht absoluut zeker weet dat ik die centimeter daar en daar heb neergelegd. Die kabouters doen hun verdwijnwerk uitstekend.

Nu is de Gamma, net als alle andere bouwmarkten niet echt behept met een aansprekend interieur. De trend in living en huisinrichting is tot overmaat van ramp ook nog eens grijs, in alles, en al jaren, lijkt het wel. Het behang moet in beton-look, aan het plafond graag industriële lampen, met veel buizen, het tuinmeubilair is atoombom-bestendig gemaakt van dikke steigerplanken waar je gruwelijk je vingers aan open haalt. In deze tijd van het jaar komt daar ook nog de verplichte kerstafdeling bij, die bestaat uit een – naar het lijkt – van grote hoogte neergestorte verzameling kunstkerstbomen, waar een geblinddoekt persoon vervolgens van enige afstand wat slingers, ballen en een verlicht led-rendier in heeft gesmeten. Dat is dan wél in de aanbieding, trouwens. Nee, dán de Intratuin. Dáar mogen we de kerstafdeling al ongeveer sinds het einde van de zomer bewonderen, en als je dus €5000 te besteden hebt kun je het gehele meubilair aan kant schuiven en de woonkamer van top tot teen inrichten met een hysterisch in alle kleuren van de regenboog flikkerend, besneeuwd berglandschap, volgebouwd met opper-kitsch kersthuizen, kerkjes, bierbrouwerijen, skihellingen, Tiroler Stüblern, en overal komt zoetgevooisde speeldoosmuziek uit. Je gooit vervolgens de kinderen er tussen, zet de kerst-cd van Zanger Rinus of de Toppers op, steekt een shaggie aan en je bent verzekerd van een ADHD-festijn waar tot in lengte van dagen geen einde meer aan lijkt te komen.

Maar terug naar de Gamma, daar is het voor de doorsnee man vét kicken, een soort ultieme sex, zeg maar. Ik kan daar eindeloos ronddolen, terwijl ik eigenlijk kwam voor een doosje plugjes omdat de vorige dwars door de gipsplaat in het zwarte gat verdwenen. Al je andere behoeftes verdwijnen als sneeuw voor de zon, bij de aanblik van gasbetonblokken, verzinkboren, winkelhaken, douchecabines, schroeven en moeren, slijptollen, touwen en kettingen op een rol, met als orgasmisch hoogte punt toch wel een stel groen rubberen laarzen, maat 46 of 47. Je hebt ze tegenwoordig ook met stalen neuzen.

Er komt ook een bepaald soort mannen: aannemers en hun personeel bijvoorbeeld, maar die zijn saai. Komen in gevlekte werkkleding even snel iets halen, op rekening, en weg zijn ze weer in hun busje met bouwmaterialen. Er komen ook types – hier in Barneveld dan – op klompen binnenklossen. Bodywarmer aan ( altijd groen ), ruitjesoverhemd, en wanneer ze bukken om een zak betonmortel in de kar te werpen hebben ze altijd een gruwelijk bouwvakkers-decolleté. Thuis wacht hun vrouw op bijvoorbeeld oranje Crocs.

Verder zijn er mannen zoals ik. Glazig rondzoekend, want het briefje met alles wat nodig is hebben ze thuis op tafel laten liggen, en zich vergapend aan al het moois voor mannen. De Kamasutra-beurs voor klussend Nederland, zeg maar. Je denkt alleen nog maar aan boren, hakken, breken, lijmen en schilderen. Scheppend bezig zijn, om zo een uitstekend excuus te hebben om niet allerlei andere stompzinnige klusjes als wc schoonmaken of dweilen te hoeven doen; “Ik heb die vloer met veel inspanning gelegd, nu mag jij hem verder dweilen!” In gedachten bouwen wij ons droomhuis van top tot teen zelf, wij zien het glanzende toilet dat achter die grijze rioolbuis straks tevoorschijn zal komen, wij dóen dat wel even voor het vrouwtje thuis. Een enorme tevredenheid maakt zich van ons meester, een verzaligd gevoel overmant ons. Het is zaterdag, we mogen naar de bouwmarkt, we mogen klussen. en vanavond wacht de beloning. Hopelijk houdt het vers gemetselde gipsblokken muurtje achter het bed een beetje stand.

Geplaatst op

Jaaaaa! Sex!!!!

Het is soms fascinerend hoe vaak er  door mensen die op  dit blog terechtkomen werd gezocht op onderwerpen die iets met sex te maken hebben. Sex sells, en wie met zijn website of weblog veel bezoekers wil trekken, moet daar dus de nodige doses sex in verwerken.  Er is al op de meest vreemdsoortige begrippen en woorden gezocht. “Piemel” stond lange tijd bovenaan, en je kunt je ernstig afvragen in wat voor geestelijke gesteldheid iemand moet hebben verkeerd om dit woord in Google op te zoeken.
Blijkbaar denken velen dat Wauwel een viezig mannetje is wat veel vieze verhalen en plaatjes produceert. Die piemel die zal hier dus wel ergens op dit blog rondslingeren. Zelf ga ik dat niet opzoeken, want daardoor zouden de ongunstige statistieken alleen nog maar meer worden opgekrikt.

Even tussendoor: dit blogje is gelijk een test, en in de loop van de week volgt een update.  U merkt het  vanzelf wanneer u keurig netjes door leest.

Het is een gegeven. Wanneer het over sex gaat, is iedereen ineens gelijk geïnteresseerd. In een klas met hysterisch lawaaiierige pubers, die maar niet stil wilden worden, brulde ik een keer nog nèt iets lawaaiieriger boven hen uit : “SEX!!!”…. Iedereen was gelijk op slag stil, en je had de aandacht die je wenste. Nu zal een en ander niet meer werken in een borduurklasje met niet meer tot stilte te brengen geriatrische patiënten; het heeft tenslotte ook iets met hormonen te maken.  Ook als ze onderbewust zijn.
Ik was eens in Nemo, amsterdam. U weet wel, waar je allerlei proefjes moest doen. Eén van die proefnemingen bestond uit een schermpje waar je naar moest kijken. Daarnaast was op de tafel een lus bevestigd, waar je het topje van je vinger in moest steken. Vervolgens werd een willekeurige serie beelden vertoond, en daarbij werd de emotie die je bij het aanschouwen van de plaatjes toonde, nauwkeurig via je vinger geregistreerd. Cool als je bent, probeer je zo emotieloos de serie af te zien, want een beetje moderne man mag zijn emoties niet tonen. En al helemaal niet laten merken dat een sexueel getint plaatje méér jouw belangstelling trekt dan een afbeelding van een drol met een vlaggetje erop.  Er kwam van alles langs. Een bollenveld, een schip, een huilend kind, een ontploffend iets, en ja hoor, een bevallige jonge dame in bikini, die weer werd gevolgd door een foto van een rollator of zoiets.  Zonder met de ogen te knipperen aanschouwde ik de hele serie, en vond mezelf uiterst beheerst en wel opgevoed. Ik wist bovendien dat mijn gade mij nauwlettend observeerde, die had de test al voor mij gedaan. Je wilt tenslotte geen ouwe viezerik lijken.

De uitslag: met stip bovenaan, en enorme uitzwaaier in de grafiek, natuurlijk de bevallige jonge dame in bikini. Daar gáát je stalen masker van onbewogenheid. Onbarmhartig werd ik neergesabeld als gluurder nummer zoveel. Vrouwen schijnen iets nuchterder te zijn, die reageerden ook wel meer dan normaal, maar dáár was het huilende kind toch nummer één. Mannen staan dus toch nog een beetje lager op de evolutieladder dan vrouwen, denken toch iets meer met hun ding en wat minder met hun hersenen. Een man schijnt iets makkelijker een auto te kopen wanneer daar een kronkelend wulps typje op ligt, en een kirrende verpleegster krijgt een man eerder zo ver zich pijnlijk te laten prikken dan een of andere boertige broeder met zwart behaarde handen.

Viezige ventjes eigenlijk, die mannen. als het maar over sex gaat, zijn ze geïnteresseerd. Dit blogje gaat dus, alleen al vanwege de titel meer hits trekken dan normaal. Ik heb er ook over getwitterd, ik verwacht dus dat in elk geval al mijn mannelijke twitteraars direct dit blogje zullen lezen. De vrouwen zullen mogelijk denken “Bah, daar heb je hem weer!”, en dit blogje over slaan. Die vrouwen zijn natuurlijk niet geïnteresseerd in dit plaatje, wat ik hier uit oogpunt van mogelijk aanstootgevende afbeeldingen slechts als linkje zal publiceren.

Binnenkort meer over dit onderwerp, in de komende update van dit blog.

Geplaatst op

Naaktdeskundige

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=MNGBa26nJGM[/youtube]

Even een waarschuwing vooraf: in bovenstaand filmpje is BLOOT te zien. Het is dan wel een stukje uit het journaal, maar dat is tegenwoordig ook al één grote vieze linkse zooi. Vooral niet klikken dus. En onderaan staat een schilderij van mij met BLOOT ( voor de gelegenheid maar even afgeplakt want het internet is een openbare ruimte. O ja, het is ook onafgeplakt te koop )

Het dorpje B. op de Veluwe staat in den lande nu niet bepaald bekend als een bolwerk van progressitviteit en modernistische denkbeelden. Een groot deel van de bevolking hecht nog aan oude, degelijke normen en waarden zoals men die ook in de tijd van Calvijn koesterde. De grote boze wereld houdt men maar het liefst vèr buiten de deur, en men ziet graag dat de jeugd zich bezig houdt met onschuldig vermaak zoals het zich tot zaterdagavond 24.00 uur klemzuipen in “drankketen”, die ergens op een steelse plek op het erf achter de boerderie zijn neergeplempt, of met nuttige denksporten. Zo organiseert een lokaal kerkgemeenschap in een der buurdorpen binnenkort weer een verkoopmarkt, met kraampjes waar men knutselarijen voor naast de voordeur en echte boeken kan kopen, en – ik citeer even –  “de jongelui kunnen daar gezellig een potje dammen, schaken of sjoelen” als ze even geen zin hebben om de kleurplaat af te maken.
Ik zou zeggen: zet daar een stel X-Boxen neer zodat de jongelui even vèt buitenaardse monsters kunnen afknallen, maar nee, dat is blijkbaar wat àl te heftig vermaak.
Men houdt hier niet zo van te veel opwinding, de hele week is al heftig genoeg en op zondag heerst hier dus een nadrukkelijke rust.
Zo af en toe halen wij het nieuws als een verlopen tv-persoonlijkheid op het dorpsplein ten overstaan van snorrende camera’s en likkebaardende toezichthouders een stukje bikini laat zien. Maar niet met de “wereld-eidagen”, een aanstaand lokaal evenement waar de gehele bevolking zich blijkbaar buitengewoon op moet verheugen en waarvoor hele schoolklassen worden gecharterd om “eierkunst” te produceren. Zo werden op het schooltje waar mijn vrouw werkt maar liefst 1400 plastic eieren gedropt  die door het ontredderde kindervolkje tot een eikunstwerk moesten worden omgesmeed. Ik voorzie daar een door gloeiend hete klodders uit het lijmpistool aanééngekoekte massa kinderen en eieren, tentoongesteld in een lokaal kippenmuseum.
Nee, B. en kunst, dat bijt mekaar een beetje, terwijl alles wat ook maar enigszins aan huisvlijt doet denken hier tot kunst wordt verheven. Een grote houten stoel, eerst reclame-uiting van een failliete meubelzaak, heet nu kunst. Een rotsblok, afschuwelijk beschenen door gekleurde lampen en veilig geplaatst naast een bejaardenhuis, is ook kunst. Een beschilderde plastic kip is omgedoopt tot kunst. Een beeld van een vent in een ridderkostuum die van pure narigheid van de toren sprong is kunst. Het lokale museum toont een fikse verzameling kantkloskunst. Erg heftig allemaal. De gehele bevolking lijkt de donkere maanden van het jaar televisieloos door te brengen met figuurzagen en het snijden van pijpekoppen tot in de late uurtjes.

Eén keer per jaar vindt in het dorp een “kunstmanifestatie” plaats, waar voornamelijk huisvrouwen met dubbele achternamen hun emoties van zich af plakken, schilderen, knippen en kleien, resulterend in tientallen beschilderde dakpannen, melkbussen, lepelrekjes, macramé-werkjes, boekenleggers en brooddeegfiguurtjes. Het loopt storm daar.

Zo af en toe worden er echter initiatieven ontwikkeld die iets dieper pogen te gaan. Eén daarvan bestaat uit een serie bijeenkomsten waarin voor- en tegenstanders van een bepaalde stelling met elkaar in discussie kunnen. De eerstvolgende avond gaat over “Bloot in de kunst”, in het bijzonder als dit in een publieke ruimte wordt tentoongesteld. Men heeft daar een begenadigd spreker uitgenodigd die tegen dit soort perverse uitingen is. Maar- nu komt het – er moest ook iemand gevonden worden die er wel pap van schijnt te lusten. En hierbij dacht het organiserend comité om ondoorgrondelijke redenen aan de auteur van Wauwel. Nu schilder ik wel eens wat, en ook wel eens iets bloots, maar om mij nu gelijk tot de Spencer Tunick van het dorpje B. te bombarderen, dat was toch wel even een schok. Voor hèn, die niet weten dat er ook wel eens iets bloots in de kunst wordt getoond en dat dat bijvoorbeeld wordt gedaan door Spencer Tunick, hier even een linkje naar een recent project gewoon op straat in Amsterdam, maar ja dat is dan ook wel het Sodom en Gomorra van de wereld. Wat dààr kan, is hier de eerstkomende paar honderd jaar nog uitgesloten. Wat dat betreft, leeft men hier dus nog in de middeleeuwen.

Ik moet mij dus nog even ernstig beramen op de uitnodiging; ik geef mij nog niet bloot, want vòòr je het weet roep je hier een volksgericht met gierwagens, pek en rondvliegende veren over je af. Ook wat dàt betreft, houdt men zich aan oude normen en waarden. Op 17 november weten we meer. Komt allen. Degelijke kleding graag.

P.S. Dit stukje gaat weer een hoop hits op leveren op Google. Want op bloot wordt toch nog het meest gezocht.

Geplaatst op

Paniek in B.

Kelly heeft een pitbull, dat zegt al genoeg tenslotte....

Grote paniek afgelopen week in B, een klein dorpje op de Veluwe, waar ik ooit in een vlaag van misplaatste ontwikkelingshulp ben komen wonen vanuit het wilde westen. Wat is het geval? Wel, het Wilde Westen kwam in een onbewaakt ogenblik naar B, compleet met camera-ploeg, opgeblazen condooms en een juffrouw die geen juffrouw was maar die wel twee levensechte borsten aan het in afgrijzen versteende winkelvolk toonde.

Nu ging het hier dus om een zichzelf Kelly noemende coryfee van Big Brother, of de Gouden Kooi, dat weet ik even niet, die haar nieuwe webcam-programma moest promoten en daarvoor “truttige dorpen” uit had gezocht. Ik woon dus in een truttig dorp, en daar wonen allemaal truttige mensen. Tussen de middag zitten we allemaal aan de aardappelen met jus ( sjuu ), dat doen we zeven dagen in de week, onze klompen staan netjes naast elkaar op den deel, we staan om vijf uur ’s ochtends bij het krieken van de dag op, wassen ons bij de lampetkan of liever nog de pomp met een frissche straal koud water waarna we smullen van een met dik goudkleurige boter besmeerd stuk grof bruin boerenbrood, wat we weer wegslikken met een glas schuimende melk, zó uit de koeie-uier. Daarna kuieren wij naar het kippenhok, om wat versche eitjes te rapen, en zó komen wij hier onze dag door, godvrezend en genietend van de natuur.

Kelly ging dus even deels uit de kleren en toonde zomaar BORSTEN. Kan het nog smeriger? Men stond verstijfd, en wat men wilde zeggen bleef steken in het door afgrijzen overmande lijf. De lol was er dus snel af, voor Kelly en haar mededames, die naar de foto’s te oordelen, al nèt zo’n hoog tokkie-gehalte hadden als Kelly zelf: de silconen-boezems hebben blijkbaar gelekt waarna de vloeistoffen ook de hersenen vervangen hadden. En Kelly heeft een pitbull, dat zegt natuurlijk ook al genoeg over je geestelijk niveau.
Ik kan er echter niet mee zitten. Ga op een hete dag in Zandvoort op het strand wandelen en je ziet honderduizend  Kelly’s. Misschien een iets voor het gemeentebestuur van B. om wat ideeën voor dorpspromotie op te doen.

Had men zich ook verder nu maar weer ijverig aan het boodschapjes doen gewijd.  Maar nee, de eerste ontdane reacties hebben de lokale krant al gehaald, die zo vuig was geweest om van het gebeuren een foto te plaatsen. Dat gaat geheid abonnees kosten. De plaatselijke SGP beroept zich nu op artikel 94 van de gemeentelijke verordening, waarbij het gaat om ‘kwetsing van de openbare zedelijkheid’.  ,,Het is verboden op een weg of van daaraf zichtbaar zich te bevinden in een houding, toestand of met kleding, die uit een oogpunt van openbare zedelijkheid als kwetsend kan worden ervaren.”
Dat is natuurlijk niet verstandig, want dan gaat de landelijke pers er helemaal uitgebreid van smullen, en vóór je het weet wordt het imago van het arme B., toch al zo gedeukt door de tv-reportages over de mega refo-domes, nòg verder de grond in gestampt. Misschien tijd om die eeuwige kip als beeldmerk van B. te vervangen door een paar enorme siliconen-eieren?  Dan hebben we toch nog een linkje met ons pluimvee. Ons gemeentebestuur had juist deze week afgesproken jaarlijks 20.000 euro te besteden aan de promotie van B.  Wel, als we dit aan het collectief Kelly/SGP gaan overlaten, mag men jaarlijks wel een miljoen euro reserveren om alle schade te herstellen.

Over enkele weken begint hier weer de zogenaamde Oud-Veluwse Markt, niks meer dan een ordinaire braderie maar volgens de organisatoren elk jaar weer een gebeurtenis, die de sfeer van lang vervlogen tijden oproept. Wel, dat lukt ook wel zonder de Veluwse Markt. Laat dat maar aan de SGP over. Dom dom, dom. En nu is het tijd voor mijn  avondpap, en dan gauw de bedstee in. ( 20:10 uur ).

Geplaatst op

Leraren zijn sexmaniakken

Met dank aan Eric Schreurs 

Leraren zijn viespeuken. Altijd al gedacht. Oversexte ouwe geilaards. De mannen dan, hè? Altijd weer die mannen. Het RTL-nieuws bracht ons het schokkende bericht dat afgelopen jaar 25 oude snoeperds op non-actief zijn gesteld, omdat ze, meegesleept in de niet bij te benen vaart der jeugd, zich hebben laten verleiden tot het zenden van dubbelzinnige sms-jes, kleffe tekstjes en tekentjes ( xxx ) op MSN aan het naar sex, drugs en rock en roll hunkerende jonge volkje. Hoe diep kun je zakken. En dat zou nog maar het topje van de ijsberg zijn. Tjonge, een groot deel van mijn collega’s in den lande verdacht.

Ja, als vijftiger wil je natuurlijk niet achterblijven en vooral voor hip en jong worden aangezien, dus doe je je oude mobieltje ( met nog zo’n antenne er op ) de deur uit, je schaft een kinky gepimpt nieuw modelletje aan met camera-functie waarmee je je gegroefde kop kunt doorsturen naar dat leuke jonge ding wat altijd jouw wijze lessen in zich op lijkt te slurpen, en je hebt in je scoringsdrang zo’n enorme plaat voor je kop dat je totaal niet in de gaten hebt dat het alleen maar om een goed cijfer gaat en dat zo jou echt een afzichtelijke, uit de mond naar rotting en verderf ruikende, dementerende bejaarde vinden want je bent de twintig al ruimschoots gepasseerd.
Zo heb ik woensdagavond weer een schoolfeest. Sta je daar – wat voor hip jasje zal ik nu eens aantrekken? – op je paasbest uitgedost om acht uur ’s avonds voor de zaal, is er nog geen hond te bekennen, want een beetje feest begint pas na het vooraf coma-zuipen om een uur of elf. Dat was je even vergeten in die dertig jaar dat je nu voor de klas staat.
Of ik ook kom dansen. Dacht het dus niet. Wat je ook doet, het blijft veredelde bejaardensex, en je voelt je daar op die dansvloer als een dolgeworden mastodont uit het verleden, meewaardig aangestaard door de toegestroomde paleontologen. En trouwens, waar wij met moeite de twist beheersen en misschien nog een beetje vage herinneringen hebben aan het slijpen op de tonen van “Je t’aime, mois non plus”, moet je tegenwoordig kunnen bubbelen, schuren en jumpstylen, allemaal zaken waar je liever niet van af wilt weten. Nog veel gruwelijker: één letterlijke of figuurlijke misstap staat een uurtje later wereldwijd op YouTube, en jij bent nummer 26 op de lijst van de ABOP. Mogelijk meer hits dan de film van Wilders. Nee, zo’n schoolfeest is leuk en gezellig vanaf de zijlijn. En ze vinden het allemaal heel leuk dat je er bent, trouwens.

Wat doe je dan om toch vooral maar populair te blijven als je geen sms-jes meer naar je leerlingen mag sturen, niet meer met ze op MSN mag zitten en als je nog man bent ook? Gewoon goed lesgeven denk ik. En vooral jezelf blijven: leraar zijn, en geen leerling, want die tijd is al lang geweest.

't Valt ook niet altijd mee

Geplaatst op

Even aandacht graag

Hoe krijg je verveelde pubers bij de les? Schoolboekjes leren wil ook al niet meer, en als ze straks gratis zijn, verdwijnen geheid alle plaatjes. Een Amerikaanse site heeft daar iets op gevonden. Door daar telkens op F5 te drukken komt er weer een nieuw lezenswaardig feitje tevoorschijn. Zo komen onze steeds dikker wordende pupillen ook nog aan hun dagelijkse portie beweging toe. Leergierige leerlingen zullen weer smullen van droge feitjes en weetjes op pedagogisch en didaktisch verantwoorde wijze. Het Nieuwe Leren in optima forma!

Nu goed opletten, kinderen!

Geplaatst op

Koffietijd

Het is elf uur, en zowaar, iedereen is thuis, op de jongste dochter na. Sterker nog: we zitten ook nog eens allemaal rond de tafel geschaard, onder het genot van een gevarieerd aanbod van dranken, want de een lust dit niet en de ander lust dat niet. Ook de vriend van dochter 2 is aanwezig, zij komen net uit bed. Dat was de eerste keer wel even schrikken ja, je wilt toch niet weten wat zich daarboven afspeelt. In mijn tijd deden wij zoiets natuurlijk niet. Nee, nee.
Gelukkig verplaatsten toen mijn aanstaande schoonouders zich in een Daffodil of zoiets, die als prettige bijkomstigheid tijdens het rijden een hoop lawaai produceerde, zodat je ze al van verre de straat in hoorde draaien, en je dus rustig je kleding op orde kon brengen. Trouwens, àls ze al de kamer in kwamen was dat nooit meer dan het openen van de deur, en van een afstandje roepen “Er is een kopje koffie beneden hoor!”  Op die leeftijd wil je toch niet meer geconfronteerd worden met Sodom-en-Gomorra-tafrelen op de slaapkamer van je dochter. Wat dat betreft herhaalt de geschiedenis zich trouwens in omgekeerde volgorde: wanneer ik nu neiging heb om mijn gade eens te zoenen, of – ernstiger nog – te omhelzen, wordt door onze dochters in koor gegild dat wij direct moeten stoppen met deze vorm van publieke bejaardensex.
Voor pubers, opgegroeid met MTV-clips waarin de ene na de andere bitch kronkelend tegen de met nep-gouden sieraden gepimpte zanger aan staat te rijden, is het beeld van twee vluchtig en besmuikt liefkozende vijftigers blijkbaar het toppunt van verwerpelijke porno.
Nu ja, wij hoeven dus in elk geval ook niet bang te zijn dat men onverwachts onze slaapkamer binnentreedt, zodat wij rustig verder kunnen gaan met onze dagelijkse bedbezigheden: het dommelen met scheefgezakte leesbril over een boek heen, of het telkens met schrik uit het eerste slaapje wakker worden en ontdekken dat de TV nog aanstaat met die leuke film die je zo graag af had willen kijken maar waarbij na tien minuten je ogen al dichtvielen. Heb je slaaptekort, zet dan een beeldbuis bij je bed.

Maar goed, het was koffietijd aan het begin van dit stukje. Het oog van één van mijn dochters viel op de tuin, waar ik met veel geploeter zojuist de al bijna geheel naaldloze  ( eigenlijk de eerste dag al ) kerstboom op tuinarchitectonische verantwoorde wijze had geplant, in de hoop op overleving . “Hoe kun je nou in vredesnaam die kerstboom dáár in het midden neerzetten, zo van plomp maar neer! Nu is het helemáál refo!”
De rest van het gezin viel direct bij. Volgend jaar dan toch uiteindelijk maar een kunstkerstboom. Dat scheelt enorm veel gezeur aan de koffietafel. En nu nog een Senseo.