De prijs van een big

Enig idee wat een big kost? Ik niet. Tot vandaag dan. Hier in dorpje B. op de Veluwe valt wekelijks een krantje op de mat. Nieuwtjes uit het dorp, akelig veel sport, en pagina-grote redactionele artikelen over het feit dat Modehuis Huppelepup een modeshow voor gezette modellen heeft gehouden ter gelegenheid van de nieuwe lentecollectie. Brandweer haalt koe uit gierkelder. In het lokale museum – “een enorme toeristische trekpleister”- een  boeiende tentoonstelling over de geschiedenis van vogelzaadjes. Loopt nog tot in de zomer, met veel platen en ook leuk voor uw kinderen.  Een bespreking van een boek van dominee Die-en-die over de zonde van de onanie, geplaatst in oud-testamentisch perspectief.  Een lezing om half tien ’s ochtends over God, die in een verbond contact zoekt met mensen, en waarbij een liefdegave wordt gevraagd voor de onkosten. Een uitnodiging om naar de Open Dag te komen van de Familie Pater ( daar zijn er hier velen van, dus ik kan rustig deze naam gebruiken ), om eens een kijkje te komen nemen in de nieuwe opfokstal met nieuw revolutionair roestvrijstalen voer- en ventilatiesysteem. Een verslagje van het jaarlijkse geslaagde concert van de accordeonvereniging.
Wat gaan jullie zaterdag avond doen?”
“Wel, wij gaan gezellig naar het jaarlijkse concert van de accordeonvereniging. Het zal wel laat worden. Toch zekers wel tien uur!”
Een advertentie waarin kippen worden aangeboden: “Inruil oude kip mogelijk”. Wat gebeurt er met die oude kip dan. In de shredder? Met kuikentjes schijnt dat hier te gebeuren.

Vandaag las ik een intrigerend artikeltje met als opgewekte titel “Biggenhandel boert niet slecht”. Voor een stadsmens als ik gaat er dan een wereld voor je open. Er blijkt een geheimzinnige document te bestaan  wat  ‘NVV Biggenprijs Onderzoek’  heet. Uit dat rapport blijkt dat de toeslagen op biggennoteringen in 2009 zijn opgelopen, alleen de Weser Ems-notering liep enigszins terug.  Ook de koppelgrootte van de deelnemers nam afgelopen jaar toe.  Het was geen slecht jaar voor de vermeerderaars. En de DPP-notering moest in oktober zes euro omwisselen.

Ik begrijp al totaal niet meer waar dit allemaal over gaat, u ongetwijfeld ook niet.  Het enige wat ik er met enige moeite uit kan destilleren is dat een big  €48,65 kost. Denk ik. Ik ken een big eigenlijk alleen maar als een stapeltje plakjes in de supermarkt.
’s Nachts, als ik wel eens lig te denken waarom ik hier ben komen wonen, hoor ik soms een door merg en been gaand geluid. Gruwelijk gegil en gekrijs, gebonk, in de stilte van de nacht. Een kilometer hier vandaan, schat ik zo. Varkens of  biggen zijn het, die in een veewagen worden gedreven. Dat schijnt ’s ochtends heel vroeg te moeten gebeuren, zo’n razzia, dan zijn ze rustig en slaperig en gillen ze het minst. Op naar de slacht, gaan ze dan. Op naar een biggen-notering.  Ze boeren niet slecht hier.  En ik woon hier verder ook niet gek. Nog even doorbijten dus maar.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *