BN’er op leeftijd: De gevaren van dementie.

Terwijl de halve wereld zich terecht druk maakt over onze opwarmende aardbol, gooit een flink deel van de Nederlandse bevolking het over een andere boeg. De gemoederen houden zich hier bezig met een mevrouw op leeftijd die vroeger ( heel lang geleden toen ik  nog hevig in de pubertijd verkeerde ) niet geheel onaantrekkelijk was.  Deze ruim vijfenvijftig-plusser, die maandelijks al een dagje gratis mag reizen met de trein en bij wie ongetwijfeld wekelijks de proefpakketjes Tena-Lady door de bus rollen, heeft in een vlaag van dementie en andere geestelijke ontreddering gemeend haar door hechtdraden en botox bijeengetakelde lichaam eens te onthullen in een blad wat – heel toepasselijk – ook al uit voorbije tijden stamt.

Ik bedoel hier mevrouw P.P te A. en het blad waarom het gaat is de Playboy, wat in een ultieme poging tot overlevingsdrift zich maar heeft overgegeven aan een reportage die grenst aan necrofilie.  Zo’n blad koop je blijkbaar wanneer je te stom bent om op internet naar degelijke porno te surfen, of wanneer je helemaal geen vrienden hebt met Kerst, een veroordeling wegens potloodventen achter de rug hebt, wanneer je een geslaagde chemische castratie glansrijk hebt doorstaan, of wanneer je op een leeftijd bent dat zich af en toe een krampachtige lokale rigor mortis voordoet, als een flakkerend kaarsje in het aardedonker. Hoe meer je in Nederland wordt doodgegooid  met commerciële rommel en dienovereenkomstige juryleden op TV, hoe krampachtiger deze bekende Nederlanders zich in bochten wringen als blijkt dat de belangstelling wat tanende is.
Eens komt het moment, dat je je als ex-BN’er moet bezighouden met het doorknippen van lintjes ter gelegenheid van de opening van het nieuwe buurtwinkelcentrum in Rosmalen of Anna Pauwlona, of dat je dagvoorzitter mag zijn van het tweejaarlijkse congres van de Christelijke Geitenfokvereniging  in Heerde. Sommigen hebben dat moment tijdig in de gaten; anderen, waarvan de hersenen reeds te zeer zijn aangetast door Alzheimer, dementie of gewoon het Syndroom van Korsakov , blijven maar doorgaan met jurylidje spelen, met een nieuw plaatje opnemen, of met het spekken van de kas van de plaatselijke botox-boer.

Voor een jongere is iedereen boven de dertig bejaard, en wie de zestig is gepasseerd, is zo ongeveer overleden. Er was een tijd dat vunzige sexboekjes in morsige sigarenwinkeltjes vanachter de toonbank te voorschijn werden gehaald. Alles ter bescherming van de tere kinderziel. De geesten zijn nu wat ruimdenkender  geworden, ja helaas totaal doorgeslagen naar de andere kant, maar ik wil er bij de regering van dit dolgedraaide land toch hevig voor pleiten om voor het Kerstnummer van de Playboy een uitzondering te maken: graag terug onder de toonbank vol met inmiddels verboden rookwaar,en dan nog  voorzien van een sticker: “Het bekijken van dit blad schaadt de gezondheid in ernstige mate!”