Veel mannen van rond de vijftig denken dat een aantal zaken hen nog gemakkelijk afgaat, dat ze nog een lichaam als een jonge god hebben en dat hun benen er nog uitizen als Dorische zuilen. Veel mannen van die leeftijd bezondigen zich ook nogal eens aan impuls-aankopen die alles met die gedachtengang te maken hebben. Zo was ik vele jaren geleden een redelijk enthousiast windsurfer. Niet tè enthousiast, want het moest vooral niet te hard waaien en je wilt ook nog een beetje om je heen kunnen kijken in plaats van voortdurend met veel moeite een wiebelige plank op de woelige baren beklimmen. Met z’n tweeën laadden we onze planken op het dak van onze Renault 4 GTS, en zo na het eten trokken we naar het dichtstbijzijnde surfmeer voor nog een paar uurtjes watersport. Toen de kinderen kwamen, kwam daar een beetje de klad in, want in je eentje zeul je ook niet even een plank van 30 kilo richting waterkant.
Op een gegeven moment hadden de kinderen echter ook een geschikte windsurfleeftijd bereikt, en zo kan het gebeuren dat je – onderweg naar de supermarkt – in een vlaag van totale verstandsverbijstering en bejaarde overmoed een complete surfuitrusting voor 1400 euro koopt. Racezeilen, trapeze, en de oude surfpakjes die al twintig jaar in de berging hangen zullen nog wel voldoen. De eerste teleurstelling kwam bij het aantrekken van dat pak, wat wijselijk in enige afzondering gebeurde, wat ik had toch wel een ongemakkelijk vermoeden dat ik misschien hier en daar wel iets zou zijn aangekomen, en daar wil je dan niet een met pubers bevolkt surfstrand van laten meegenieten.
De benen gingen nog wel, maar daarna begon een en ander snel gelijkenis te vertonen met pogingen om een met prijzen bekroonde watermeloen in een condoom te proppen, waarbij ik zelfs even door de angst werd overvallen dat ik de rest van mijn treurige levensjaren gedeeltelijk in een surfpak gehuld zou moeten doorbrengen, want afstropen leek ook niet meer mogelijk. Na een uur ploeteren gaf ik de moed maar op, en een dag later was snel een high tech surfpak maat XXL aangeschaft, waarin ik mij echter weer een soort diepzeeduiker op de zuidpool voelde.
Alles bij elkaar heb ik dus ongeveer drie keer gesurfd. Met enige moeite wist mijn hippe surfboard mijn gewicht nog wel boven water te houden, maar al met al was het toch wel een heel geploeter, en waren er toch wel erg veel jongeren en erg weinig personen van mijn leeftijd op het strandje aanwezig. Het moet ook weer geen meelijwekkende vertoning worden; zo veel eergevoel heb ik toch nog wel. Een beetje lui onderuit gezakt in een strandstoeltje naar over het water jagende jongeren te kijken is toch een iets meer ontspannen tijdverdrijf op mijn leeftijd. Vorige week is de hele surfuitrusting dus met zwaar verlies verkocht aan een blije Fries, niet eens heel veel jonger dan ik, maar met een duidelijk betere conditie. Ik troost me maar met de gedachte dat ik weer een hoop ruimte in de garage heb gekregen…….