We kregen laatst een mailtje van een leerling ( mail versturen gaat de meesten nog goed af ). Deze leerling heeft géén dyslexie, is niet van buitenlandse komaf, maar wilde niet al te lang op de examen-uitslag wachten en gewoon gezellig snel al vast op vakantie.
“hallo, de 25 ga ik naar turkije tot 9 mei als ik terug ben wil ik graag alles reglenwat nog gereglt moet worden so dat ik meschien weer 20 mei naar turkije kan, waar en wanneer kan ik dan de hantekening zetten (als ik het gereet heb) en waar, voor de diploma. groetjes.”
Wel, de leerling heeft het inderdaad “gereet” ( voor diegenen die hier verbijsterd achterover zijn gestort: ze bedoelt “gered” ), heeft dus haar MBO-diploma en zou in principe zó door kunnen stromen naar de PABO. Hoe komt het toch dat het zo hard achteruit gaat met de kwaliteit van het Nederlands onderwijs? Maar misschien valt het allemaal wel mee eigenlijk. We snappen toch allemaal wat deze leerling wil? En daar gaat het tegenwoordig om: als de boodschap maar over komt. Och ja.