Nou wilde ik vanmiddag iets aardigs bedenken ter gelegenheid van het feit dat over een paar weken mijn klas waar ik mentor van ben weer een jaartje verder gaat . Als Neerlandicus ( nou ja, MO-A ) ga je dan ook in diverse gedichtenbundels op de boekenplank iets over school zoeken. Ja, en dan kom je natuurlijk allerlei andere mooie gedichten tegen, die geen donder met dit weblog of school te maken hebben maar die wel heel erg mooi zijn.
Hier is er dus één. Lees het een paar keer, en proef de woorden. Prachtig. Misschien iets om dit vaker te doen. Gedichten zeggen vaak, hoe kort en eenvoudig soms ook, meer dan duizend woorden. Heeft u ook een mooi gedicht wat u aanspreekt? Reageer en stuur het op, en vertel waarom.
STANDBEELD
Een lichaam, blind van slaap,
staat in mijn armen op.
Ik voel hoe zwaar het gaat.
Dodepop.
Ik ben een eeuwigheid te laat.
Waar is je harteklop?
De dikke nacht houdt ons bijeen
en maakt ons met elkaar compact.
‘Om Gods wil laat mij niet meer los;
mijn benen zijn geknakt’,
fluister je aan mijn borst.
Het is of ik de aarde tors.
En langzaam kruipt het mos
over ons standbeeld heen.
Gerrit
Achterberg
Paar keer gelezen? Mooi he? ( Hangt natuurlijk wel van je stemming af )