Het is in ons landje enigszins zomer, en daar moet natuurlijk van genoten worden. Nu hebben wij een aardige tuin, en in die tuin is een redelijke grote vijver. Dat is natuurlijk leuk, zo met al die visjes en af en toe een reiger, maar zo’n vijver trekt ook andere geïnteresseerde bewoners aan, in dit geval de Mug, die hoort bij de familie van de Culicidae, of te wel de steekmuggen ( ja, dat heb ik ook maar uit de Wikipedia, hoor ).
De nachten zijn dus een verschrikking, ondanks dat mijn huis is gebarricadeerd met rolhorren, deurhorren, en allerlei andere horren.
Het grote gevaar schuilt in de voordeur, waar zich onder het afdakje elke avond een grote groep muggen verzamelt, die allemaal in blijde verwachting zijn van het moment dat iemand de deur opent. Nu krijgen mijn dochters geregeld vrienden en vriendinnen aan de deur, dus u begrijpt, die beesten gaan gelijk rechts omhoog naar de slaapkamer, om het aldaar hangende muggengordijn te bestormen. Dat bestaat
uit strookjes, dus als ik ’s nachts eruit moet om te plassen ( ik ben de vijftig gepasseerd ) komen de onverlaten handenwrijvend binnen stormen.
Van te voren lig je nog een tijd te denken van zal ik nu wel gaan plassen of niet en als ik niet ga plassen dan moet ik straks en dan slaap ik tot die tijd weer niet maar als ik ga plassen komen die muggen binnen, maar uiteindelijk moet je er toch aan geloven.
Terug in je bed, net ingedommeld, klinkt daar dan het meest irritante geluid ter wereld: het zoemen van een mug. Licht aan, elektrische vliegenvanger gepakt en een dans door de kamer uitgevoerd. We hebben hier echter te maken met een uitermate intelligente soort, gemuteerd blijkbaar, die werkelijk spoorloos verdwijnt zodra je het licht aan doet. U kent ze vast wel, want ze komen alleen in slaapkamers voor. Mijn vrouw heeft het begerenswaardige vermogen zich nergens wat van aan te trekken,
die doet een laken over het hoofd, maar ik ontwikkel in snel tempo moordneigingen die ik nooit bij mij had vermoed.
Wat kan ik genieten van de lichtflits op het moment dat mijn electriseermachine doel treft, van de geur van geroosterd muggenvlees, en van de laatste stuiptrekkinkjes van dat volgezogen lijfje. Het gelukzalige gevoel, als je weer onder je dekbed glijdt.
Om vijf uur ’s nachts opnieuw gezoem, volgens mij drie verschillende muggen, en allemaal niet te vinden…….