Kunst of het einde van Kunst?
Sinds een aantal maanden houd ik mij naast traditionele en VR kunst bezig met het maken van AI kunst, “kunstmatige” kunst. Daarvoor gebruik ik diverse programma’s als Visions of Chaos en websites als : Midjourney, DallE en Midnightcafe.
Voor de leek komt het heel summier hier op neer : je voert een aantal kernwoorden in, en daarna komt het programma of de site die je gebruikt met een aantal suggesties in de vorm van (meestal) 4 afbeeldingen, die je dan weer kunt verfijnen door middel van het genereren van allerlei variaties. Dat gaat razendsnel, secondenwerk. Heb je als kunstenaar geen inspiratie voor een nieuw werk, en zou je iets in de stijl van bijvoorbeeld Van Gogh willen hebben, dan ver je een zin in als “Een schilderij van een autowrak in de stijl van Van Gogh”, en binnen no time verschijnen daar 4 suggesties, temidden van honderen andere “kunstwerken” die op dat zelfde moment ook bezig zijn met het scheppen van kunst met alle mogelijke zinnen en woordcombinaties die maar in je op kunnen komen.
Er is eigenlijk geen limiet en geen grens, of het moet de bodem van je portemonnee zijn, want je betaalt voor elk kunstwerk een paar eurocenten. I n de tijd dat ik dit stukje schrijf zullen er op de hele wereld enige tienduizenden Van Gogh kunstwerken door het algoritme van de AI computers vervaardigd zijn, die allemaal stuk voor stuk uniek zijn en allemaal lijken op een door Van Gogh vervaardigd schilderij. Of door Rembrandt, of door Dali, of door Kandinsky, of door Jeff Koons of gewoon door jouzelf als je niet een bepaalde stijl voorstaat; het maakt niet uit.
Het werkt – in elk geval voor mij- vrij verslavend. Het is elke keer weer vol spanning afwachten wat de computer voor jou bedenkt, en inderdaad, als van oorsprong surrealistische fijnschilder zit ik nooit meer om inspiratie verlegen sinds de opkomst van AI kunst. alles wat je ook maar bedenkt of in je meest absurde fantasie kunt verzinnen, genereert de computer voor je.
“Iedereen kan schilderen” was vroeger een bekende serie uitgaven waarmee je op nummer prachtige plaatjes kon produceren zonder ook maar een minimum aan creatieve vaardigheden te bezitten. Bob Ross zou er bij verbleken, een nietige producent worden, nu iedereen zijn of haar eigen creatieve uitspattingen met het invoeren van een simpel zinnetje kan produceren, en daar ligt gelijk het gevaar: het is nu wachten op de komst van de consumenten 3D printer die niet met filament maar met olie- of acrylverf print, en die je werkje “in de stijl van Van Gogh” keurig netjes op doek aflevert. Je moet er alleen zelf nog een lijstje voor in elkaar knutselen, maar een old skool kunstenaar heb je in elk geval niet meer nodig als je iets moois aan de muur wilt hebben. Je zou wel gek zijn om daar nog een vent een maand lang aan een duur schilderij te laten werken terwijl je zelf dat allemaal veel sneller kunt. Het is als met de opkomst van de mobieltjes met steeds betere camera’s, waarbij de professionele fotograaf overbodig wordt, want “iedereen kan fotograferen”. Tussen de duizenden kiekjes die je maakt zit altijd wel ergens een lucky shot, en dat laat je dan door het Kruidvat afdrukken.
Een andere optie, en daar wordt gretig gebruik van gemaakt, is de honderden plaatjes die je produceert als NFT-kunst aan de man te brengen. Zelf was ik daar natuurlijk weer te laat mee, als ik helemaal aan het begin was ingestapt had ik nu dit verhaaltje door een van mijn vele beeldschoner duurbetaalde secretaresses kunnen laten uittikken, op het dek van mijn jacht nippend aan een glas champagne en uitkijkend over het langs paraderende plebs in de haven van Saint Tropez.
Is er nog hoop voor kunstenaars op doek of beeldhouwers? Ook die laatste groep moet de komst van de 3D printer vrezen, daar er nu al complete prefab huizen worden afgedrukt.
Ik denk het wel, mits je creatief omgaat met wat de computer voor je fabriceert. Daarom probeer ik nu te zoeken naar combinaties als AI met ouderwets acrylverf:
Of, en dat heeft denk ik ook een interessante toekomst: AI met virtual reality, of een mix van “ouderwetsche” schilderkunst, AI en VR. Mijn laatste werk is een combinatie van VR en AI: “Under the surface, close to the shore”, zowel in 2D ( dit voorbeeld ) als in VR te ervaren ( link volgt )
Ik ben dus heel benieuwd welke kant de AI kunst uitgaat. Te stoppen is het niet meer, dus maar ernstig hopen dat het het creatieve proces in het brein van de kunstenaar niet compleet doodslaat. Reacties welkom!